Albert Bandura, insan öğrenmesinin sosyal bir ortamda oluştuğunu ve çocukların en önemli öğrenme yaşantılarının başkalarının davranışlarını gözlemleyerek oluştuğunu savunur. Bandura’ya göre insan davranışı çevre, davranış ve kişi olmak üzere üç önemli değişkenin sonucudur. Bunlar karşılıklı olarak birbirlerini etkiler. Davranışın tek başına çevre tarafından belirlendiği fikrini reddeden bu görüş çevre, davranış ve bireyi sürekli etkileşim halinde olan ve birbirlerinde değişime yol açan etkenler olarak ele alır. Sosyal Öğrenme Kuramını geliştiren Bandura, öğrenmenin gözlem yoluyla gerçekleştiğini savunur. Bu görüşe göre kişilik, başkalarının davranışını taklit etme ve gözleme yoluyla öğrenilmiş davranışlar örüntüsüdür.