Vergi yargısı da İYUK hükümlerine tabi olmakla birlikte vergi davaları yargı harçları
dışında tutulmuştur. İYUK kapsamında davacı olabilmek için menfaatin ihlal edilmesi gerekmektedir. Vergi uygulamaları ile menfaat ancak vergi mükellefinin hakkını ihlal
edebilir. Vergi yargısı harçlarında mükellef, iptali istenen vergilendirme işlemi ile ilgili
kanunda yer alan vergi mükellefi olacaktır. Vergi yargısında başvurma harcının mükellefi dava açan vergi mükellefidir.
Gerek Kanun’un mükellefi tanımlayan 53. maddesi gerekse (3) sayılı tarifede yer alan
açıklamalardan mükellefiyet konusunda bir belirsizlik vardır. Ancak Harçlar Kanunu’nun
56. maddesinde yer alan vergi mahkemelerince verilen nihai kararlar üzerinden alınan nispi ve maktu harçlar (Başvurma harcı hariç) bölge idare mahkemelerince veya Danıştay’ca mükellef lehine karar verilmesi hâlinde mükellefçe kazanılan miktar üzerinden, “kesin kararın tebliği tarihinden itibaren bir yıl içinde geri verilir veya istek üzerine vergi borcuna mahsup edilir” hükmü ile harcın iadesini düzenlemiştir. Bu hükümden harcın davanın davacı lehine dönmesi hâlinde harcın iade edileceği yer almaktadır.