Çevredeki bir uyarıcı duyguyu tetikler, duygu da fizyolojik uyarılmaya yol açar. Oysa James-Lange kuramı, bu sağduyusal düşüncenin tam tersini iddia eder. Bu kurama göre, insanlar öyle hissettikleri için öyle davranmazlar; öyle davrandıkları için öyle hissederler. Örneğin, kurama göre üzüldüğümüz için ağlamayız; ağladığımız için üzüntü hissederiz ya da aynı şekilde korktuğumuz için titremeyiz; tersine titrediğimiz için korku duygusu hissederiz. Atı arabanın önüne değil, arabayı atın önüne koyan bu yaklaşıma göre, duygusal uyarılma yaratan bir uyarıcının (örneğin karşıdan karşıya geçerken bir arabanın hızla üzerinize doğru gelmesi) algılanması, bedensel bir uyarılmaya yol açar. Bu bedensel uyarılma beyne gönderilir ve beynin geri bildirimiyle duygusal yaşantı deneyimlenir.