Kısıtlayıcılık ve ılımlılık özel eğitim alanyazınında birbirleriyle ters ilişki içinde olan kavramlardır. Bir diğer deyişle biri artarken diğeri azalmaktadır. Kısıtlayıcılık, seçilen öğretim yönteminin çocuğun özgürlüğünü kısıtlaması olarak tanımlanır. Ilımlılık ise, çocuk bedeni üzerinde öğretim sırasında öğretmenin sahip olduğu kontrol edici güç olarak tanımlanır. Örneğin, öğretimde tam fiziksel ipucu kullanmak çocuk üzerinde öğretmenin en üst düzeyde kontrol gücüne sahip olması anlamına gelir. Dolayısıyla örnekte kısıtlayıcılık artarken ılımlılık azalmıştır. Yalınlık ilkesi bir davranış ya da becerinin öğretiminde iki ya da daha fazla sayıda eflit derecede etkili (işe yarayan) yöntem söz konusu olduğunda öğretmenin uygulaması en yalın ve kolay olan yöntemi seçmesidir. Böylece, öğretmen kolay olan yöntemi daha doğru bir biçimde ve daha az çaba sergileyerek kullanabilir. Çocuğun öğrenme geçmişini ve özelliklerini dikkate alma: Öğretmen (a) çocuğun geçmiş öğrenmelerinde ne tür pekiştireçlerin etkili olduğu, (b) çocuğun engellenme duygusunun öğrenmesinde ne şekilde bir etki yarattığı, (c) grup öğretiminin mi yoksa birebir öğretimin mi çocuk için daha uygun olduğu ve (d) akranlarıyla etkileşimin nasıl olduğu gibi konulara ilişkin bilgi toplamalı ve bu anlamda çocuğu değerlendirmelidir. Sosyal geçerlik, öğretilmesi planlanan hedef davranışın, bu davranışı öğretmek
için kullanılan yöntemin uygunluğu ve elde edilen ürünün öneminin ele alınmasıdır. Bu amaçla çocuk, anne baba ya da öğretmenden bilgi toplanarak öğretimin sosyal geçerliği değerlendirilmiş olur. Dolayısıyla doğru cevap E şıkkıdır.