Kabul edilebilir risk: Denetçi, iç kontrol güvenilir olmamasına rağmen örneklemden elde ettiği sonuçlarla onun güvenilir olduğu kanısına varma olasılığını, bir risk olarak göz önünde tutacaktır. Bu durumun daha önce Beta risk (Hata tipi II) olarak adlandırıldığını anımsayınız. Bu risk, genellikle %5 veya %10 olarak belirlenir. Riskin büyüklüğü ile örneklem büyüklüğü arasında ters orantılı bir ilişki bulunmaktadır.