Tedarik zincirini iyi yönetilmesi işletmelerin verimliliklerini olumlu yönde etkilemektedir. İşletme bu sayede fazla kaynak kullanımını azaltmakta ve elde edilen kaynak tasarrufu daha fazla verim elde edilebilecek alanlara yatırım olarak yönlendirilerek işletmenin gelirleri artırılabilmektedir (Görçün, 2010). Tedarik zinciri yönetimi müşteri memnuniyetinin de artmasına katkıda bulunmaktadır. 1990’lı yıllardan itibaren işletme kararlarının tam merkezinde müşteriler bulunmaya başlamış ve işletmeler müşterilerini tatmin edebilmek için yer aldıkları zincir içerisindeki üyelerin  tedarikçiler, üreticiler, perakendeciler gibi) tümüyle işbirliğini geliştirme çalışmıştır. Genel olarak bu işbirliği sürecine de tedarik zinciri yönetimi adı verilmektedir. Tedarik zinciri yönetiminin kökeni 1950’li yıllardaki stok yönetimine kadar dayanmaktadır. Ancak ilk tedarik zinciri yönetimi kavramı 1980’lerde Chrysler’in hammaddenin satın alınmasından malzemelerin bitmiş ürüne dönüşünceye kadarki süreci malzeme yönetimi olarak ele alması ile ortaya çıkmıştır. Şekil 5.1’de bir işletmenin klasik tedarik zinciri yönetimi gösterilmektedir