Nefret söylemi, bireylere, ırkları, ten renkleri, etnik kökenleri, toplumsal cinsiyetleri, milliyetleri, dinleri, cinsel kimlikleri, yetersizlikleri ve diğer bireysel ayrımcılık biçemleri temelinde yöneltilen nefreti içeren ve teşvik eden söylemler olarak tanımlanabilir. Tuğrul C¸omu’nun yayına hazırladığı Yeni Medyada Nefret Söylemi adlı çalışmada Facebook’dan, Youtube’a, çevrimiçi haber sitelerinin okuryorumlarından, dijital oyunlara, çevrimiçi spor haberleri ve taraftar portallarından farklı İnternet ortamlarında varolan nefret söylemi ve türleri açığa çıkartılmış, nefret söylemi ile mücadele için stratejiler de tartışmaya açılmıştır. Yeni medya ortamında nefret söylemi, geleneksel kitle iletişim araçlarına göre etkileşimsellik, kullanıcı türevli içerik üretimi, yayılım vb. yeni medyanın özelliklerinden beslenerek kolay ve hızlı bir şekilde kullanıcılara ulaşmakta, bu söylemin içerdiği etiketleyici, küçümseyici, kızgın ve öfkeli dilsel pratikler arayüzeyde daha etkili bir şekilde mevcudiyetini devam ettirmektedir. Türkiye’de nefret söylemi üstelik sanki ifade özgürlüğü gibiymiş görülmekte, farklı siyasi görüşlere, dini inanç ve etnik köken sahiplerine yönelik tahammülsüz bir bakış açısı üretilmekte, dolaşıma sokulmakta ve yaygın kılınmaktadır. Oysa ifade özgürlüğü ile nefret söyleminin birbirine karıştırılmaması gerekmektedir.