Sosyolojinin isim babası Auguste Comte, pozitivist felsefenin de en önde gelen temsilcilerindendir. O, pozitif yöntemin bilimler için zorunlu olduğunu, gözleme, deneye ve yasaların tespitine dayanan bu yöntemin, teolojik ve metafizik alanlara da yayılması gerektiğini söyler. Comte’nin genel sosyoloji gibi din sosyolojisinin de kurucusu olduğu kabul edilir. Ancak onda bugün anlaşılan anlamda bir din sosyolojisinin varlığından söz etmek mümkün değildir. Çünkü onun sosyolojisi normatif özelliklerle tam bir sosyal felsefe karakterine sahiptir. Hatta onun eserinde sosyoloji ile din kelimeleri bir ve aynı şeyi ifade eder görünmektedir. Comte’nin sosyolojisi sosyal statik ve sosyal dinamik olmak üzere iki bölümden oluşur. Sosyal statik, bir toplumu kuran ve yaşatan temel öğelerin ve bunların birbirleriyle olan ilişkilerini düzen halindeki, durgunluk içindeki yasalarını tespit eder. Sosyal dinamik ise bu temel öğelerin tarih boyunca gelişmesini, dinamiğini, ilerlemesini inceler. Ona göre sosyal statik, toplumsal düzenin, sosyal dinamik de ilerlemenin bilimi idi. Ancak her iki bölümün de temel öğesi dindi.