Arapçada güven ve güvenlik demek olan bu kelime İslam ülkesine girmek isteyen bir kişi veya orduya müsaade, güvence vermek anlamını taşımaktadır. Bu sistem genellikle yabancı ülke vatandaşı gayrımüslimlere uygulanmakla beraber -özellikle farklı mezheplerden olan-ülkeler arasında da geçerliydi. ‘Aman’ın en yaygın ugulama alanı bir şehrin veya kalenin fethi öncesinde veya sonrasında verilmesiydi. Bir örnek olarak Fatih Sultan Mehmet İstanbul’u fethinden hemen sonra Galata Cenevizlilerine bir ‘amanname’ vermiş, bunu daha sonra Latinler için de geçerli kılmıştır.