Parker, kültürü okyanusta bulunan buzdağına benzetmiş, nasıl ki buzdağının su üstünde ve su altında bulunan iki kısmı varsa kültürün de görülebilen ve görülemeyen iki boyutu olduğunu belirtmiştir. Kültürün görünen yüzü; davranışlar, normlar, adetler, dil ve sembollerdir. Aynı kültürün insanları, aynı işaretlerden, kelimelerden, işittiklerinden ya da gördüklerinden aynı manaları çıkarmaktadırlar. Bunun niçin böyle olduğunun sorusunun cevabı ise buzdağının görünmeyen yüzü gibi kültürün görünmeyen, gizli yüzündedir.

Kültürün görünmeyen yüzü, yani kültürün asıl kökleri; değerler, inançlar ve varsayımlardır.