Bir kimsenin bir başkasına karşı sahip olduğu hakların, üçüncü bir kişiye devredilip bu üçüncü kişi tarafından kullanılmasına hukuk dilinde “Halefiyet” adı verilir. Sigortacılıkta da, sigortacı, bir hasar ya da ziya ile ilgili olarak sigorta ettirene / sigortalıya ödediği tazminat oranında, hukuken sigortalının yerine geçer ve sigortalının söz konusu zarardan ötürü üçüncü kişilere karşı bir dava hakkı varsa, bu hak, tazmin edilen zarar oranında sigortacıya devredilmiş olur.
Bu temel prensibin amacı şudur: Sigorta, tazminat prensibine ilişkin açıklamalarda da ifade edildiği gibi, fazladan bir kar sağlama aracı olmayıp poliçe sahibinin zararının giderilmesini amaçlayan bir kurumdur. Sigorta ettirilen değer, başkasının kusuru ile hasara uğramışsa, sigorta ettirenin/sigortalının bu kimseyi dava edip zararını ondan alma hakkı vardır. Eğer sigorta ettiren/sigortalı aynı zararı sigortacıdan da alıyorsa, sorumlu kişiden ikinci kez tazminat alınması, kendisi için haksız bir kazanç temini olacaktır. İşte bu durumun önüne geçmek ve sigorta ettirenin/sigortalının hem sigortacıdan hem de kusurlu kişiden tazminat alınmasını önlemek için, bu prensip uyarınca, sigorta konusunun uğradığı zarardan ötürü sigortacı sigorta ettirene/sigortalıya herhangi bir ödemede bulunmuşsa, yaptığı ödeme oranında sigorta ettirenin/sigortalının yerine geçer ve onun bütün haklarına halef olur. Amaç, sigorta ettirenin/sigortalının zarardan fazlasını temin
etmesine engel olmaktır.