Asya ülkelerinin büyüklükleri, nüfusları, tarihleri ve siyasal sistemleri arasında farklılıklar bulunmaktadır. Bu yapısal farlılıklara rağmen sahip oldukları bazı ortak özellikler gerçekleştirdikleri kalkınmayı açıklamaktadır.

Bunlardan ilki eğitim ve öğrenmeye verilen önemdir. İkinci özellikleri tasarrufların yüksekliğidir.

Üçüncü özellik ekonomik kalkınmayı destekleyen siyasal çevrenin varlığıdır.

Dördüncü özellikleri ise ithal ikamesine ya da tüketime dayalı politikaların tam tersine kaderlerini ihracata bağlamalarıdır. Döviz kurunu ihracatı teşvik edecek şekilde düşük tutmuşlardır. Son özellikleri ise Japonya gibi Batılı olmayan bir gücün ekonomik başarılarının hayranlıkla izlenmesidir. Japonya modeli bu ülkelerin gözleri önünde gerçekleşmiştir.