Hindistan’daki her bölgenin kendine ait kültürel ve geleneksel özellikler taşıyan ve hem vejetaryen olanlara hem de vejetaryen olmayanlara hitap edebilen mutfağı vardır. Buradaki genel kural dini inanışların etkisinde olan  Müslümanların asla domuz eti yememesi ve helal sayılan ürünler tüketmeyi tercih etmeleri ile ineğin Hindular için kutsal sayılmasıdır. Hintlilerin dinlere, coğrafyaya ve sosyo-ekonomik duruma göre değişen ve üç kategoriye ayrılmış olan antik bir mutfak mirasları vardır  (Dubey, 2011): Satvika: Akıllıca tüketilen yemeklerdir. Satvika yemeklerini tüketen insanlar parlak bir kişiliğe sahiptir. Aynı zamanda keskin becerilere, yüksek ruhani değerlere ve planlı bir yaşama sahiptirler. Satvik yemekler pişmiş sebzeler, süt ve süt ürünlerini içerir. Tamsika: Karanlık anlamına gelir ve bütün tamsika yemekleri insanoğlunun en alçak özelliklerini dile getirir. Et, likör ve sarımsak aramolı baharatlı ve ekşi yemekler bu gruba dahildir. Rajsika: Yemeği çoğu insanın günlük yaşamda yedikleri olarak kabul eder ve bu yiyeceklerin insanlara günlük yaşamda ihtiyaçları olan enerjiyi verdiğini ileri sürer.