MÖ 600 yıllarında Hindistan’da çok tanrılı Hinduizm’e ve hayvan katliamı ile kast sistemine karşı çıkan Jainizm ve Budizm’in ortaya çıkması ile birlikte Hidistan’da beslenme şekilleri vejeteryanizm yönünde değişmeye başlamıştır. Budistler bazı kısıtlamalar altında ete izin verse de katı bir vejeteryan olmuşlardır. Bunun yanı sıra daha katı olan Jainizm’de Budizm’den daha da ileri gidilerek herhangi bir yaratığın kasıtlı ve kazara olmak üzere öldürülmesi ya da yenilmesi tamamen yasaklanmıştır