Enformasyon teknolojilerindeki çeşitlilik her geçen gün giderek artar ve daha da karmaşıklaşırken, bu teknolojileri genel anlamda üç alanla sınırlamak mümkündür: İlki mikro-elektronik olarak adlandırılan elektronik ve optik alanlar ile yazılım sistemleridir; ikincisi telekomünikasyon ve üçüncüsü de biyo-teknolojidir. Enformasyon teknolojilerinin inanılmaz bir hızla büyümeye devam etmeleri ve çeşitlenmelerindeki temel unsur, mikro-elektronik ile telekomünikasyon sistemlerinin birbirlerine giderek daha bağımlı hale gelmesi ve bütüncül biçimde sistemleşmeye başlamasıdır.