Bütün yaşam kültürünü doğrudan kendisinden yaşlı olanlardan öğrenen Taş Devri insanı sadece çok basit gereksinimlerini üretebiliyordu. M.Ö. 50.000'den beri var olan ve bugün yok olmak üzere olan ilkel toplumda henüz bugünkü anlamıyla “üretim” söz konusu değildir ve küçük gruplar halinde yaşayan insanlar avcılık, balıkçılık ve toplayıcılıkla geçinmektedir. Buna “geçimlik ekonomi” adı verilmektedir. Bu sistemde her türlü kural geleneklere bağlıdır. Temel enerji kaynağının insan enerjisi olduğu ve haberleşmenin temel aracının “konuşma” olduğu görülmektedir. Avlanmanın erkekler, toplamanın kadınlar tarafından yapılmasının en basit şekildeki ekonomik iş bölümünü temsil ettiği bu sistemde uzun bir dönem göçebe yaşam biçimi hâkim olmuştur.