Gelir üzerinden alınan vergiler, gelir ve kurumlar vergisidir. İnternet yoluyla yapılan faaliyetlerden elde edilen kazançların mevcut ilke ve kurallar çerçevesinde
değerlendirilmesi halinde vergilendirme ile ilgili problemlerin yaşanacağı söylenebilir. Bilindiği üzere gelir vergisi, bir gerçek kişinin, bir takvim yılın elde ettiği
kazanç ve iratları safi toplamından alınan bir vergidir. Gerçek kişilerin gelirleri bu
verginin konusunu oluşturmaktadır. Gelir Vergisi Kanununun, gelir kavramına
e-ticaret ve geleneksel ticaret açısından farklı bir tanımlama getirmemiş olması,
e-ticaretin, sanal ortamda gerçekleşen ve gerçek kişilerin bir takvim yılında ticari
ve mesleki faaliyetlerden elde ettiği kazançların net toplamı üzerinden vergilendirilmesi gerektiği sonucunu doğurmuştur. Nitekim 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanununun 1. maddesinde yer alan; “Gelir, bir gerçek kişinin, bir takvim yılı içinde elde
ettiği kazanç ve iratların safi tutarıdır.” hükmü yukarıdaki görüşün dayanağını
oluşturmaktadır. Elektronik ticaretin coğrafi sınırlar ile sınırlı olmaması vergileme alanında ortaya çıkacak sorunların önemli bir kısmının vergileme haklarının
ülkeler arasındaki bölüşümünden kaynaklanacağı söylenebilir. Dolayısıyla yapılacak tartışmalarda Çifte Vergilemeyi Önleme Anlaşmalarının önemi artacaktır.
Özellikle gelir üzerinden alınan vergilerde Çifte Vergilemeyi Önleme Anlaşmalarının mükellefiyet ve işyeri kavramları vergilendirme açısından oldukça önemlidir. Bu nedenden dolayı bu iki kavram aşağıda ayrıntılı olarak ele alınmıştır.