1980’lerde bilgi sistemleri için birkaç yeni görev daha ortaya çıktı. İlk olarak bilgisayarın işlem gücündeki, uygulama yazılım paketlerindeki ve haberleşme ağlarındaki hızlı gelişim son kullanıcı bilgi sistemlerini ortaya çıkardı. Böylelikle son kullanıcılar kararları için kendi kaynaklarına ulaşabilmekteydiler. İkinci olarak, işletme üst yöneticilerinin, bilgi raporlama sistemlerinin raporlarının ve karar destek sistemlerinin analitik modellerinin direkt olarak kullanamadıklarının belirlenmesinin ardından, yöneticilere istedikleri biçimde ve anda kritik, stratejik bilgiye ulaşma imkânı sağlayan üst yönetim bilgi sistemleri gelişti. Bunun yanı sıra yapay zekânın gelişimi ve bilgi sistemlerinde uygulanmaya başlanması, uzman sistemler ve diğer bilgiye dayalı sistemlerin gelişimini gündeme getirdi.