1960’larda yönetim bilgi sistemlerine, yöneticilerin karar alma amaçlarına yönelik olan bilgi ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla belirli bilgileri içeren yönetim raporları hazırlaması ve sunulması görevlerinin eklenmesiyle ortaya çıkan raporlar, yöneticilere karar alma süreçlerinde de faydalar getireceği beklenmekteydi. Bu beklentiler arasında en temel olanlardan birisi ise bu raporların yönetimin aldığı kararlara olan yapacağı olumlu etkiye dönük beklentiydi. Fakat 1970’lerde, bu tür raporların yönetimin karar alma ihtiyaçlarında yeterli olmadığı görüldü ve karar destek sistemleri adı verilen sistemler gündeme geldi. Karar destek sistemlerinin amacı yöneticilere, karar alma süreçlerinde etkileşimli destek sağlamaktı.