İşçi sendikasının temelinde yer alan en önemli kavram ise örgütlenmedir. Örgütlenme, bireylerin tek başlarına gerçekleştiremeyecekleri amaçlarını bir araya gelerek ve belirli bir güç oluşturmak yoluyla uzun vadeli olarak gerçekleştirme ihtiyacından doğmuştur. Sanayi Devrimi ile birlikte ortaya çıkan sınıfsal güçlerden biri olan işçi sınıfı da bu bağlamda, çalışma koşullarının düzenlenmesinde kendi sınıflarının temsilcisi olarak söz sahibi olacak ve işverenlerin tek taraflı düzenleme ve yönetim yetkisini paylaşacak kendi örgütlerini kurmaya yönelerek sendikacılık hareketini yaratmıştır (Urhan, 2005, ss.28-29).