Sosyal diyaloğun et­kin işleyebilmesinin koşullarını şunlardır:

• Güçlü, bağımsız işçi ve işveren örgütlerinin her düzeyde sosyal diyaloga ka­tılma konusunda teknik kapasite ve bilgiye erişim imkanına sahip olmaları,
• Tüm tarafların sosyal diyalog yapma konusunda politik istek ve kararlılığa sahip olmaları,
• Temel insan hak ve özgürlükleri kadar örgütlenme ve toplu pazarlık yapma özgürlüğünün de mevcut olması,
• Sosyal diyalog sürecinin işleyişini kolaylaştıracak ve sosyal taraflara bu ko­nuda hizmet verecek gerekli kurumsal yapıların mevcut olması,
• Sosyal diyalogun etkin bir şekilde işleyebilmesi için politik rejimin çoğulcu bir demokrasi olması gerekir. Sosyal diyalog, klasik parlamenter demokra­sinin eki değil bir tamamlayıcısıdır. Çıkar gruplarına, ekonomik ve sosyal politikalar açısından politika formülasyonu ve karar-alma süreçlerine ka­tılımına imkan veren sosyal diyalog geleneksel politika mekanizmalarını güçlendirmektedir.
• Sosyal diyalog piyasa ekonomisi ile bir çelişki oluşturmamaktadır. Aksine, piyasa ekonomisinin yol açtığı ekonomik ve sosyal sorunların çözümüne kat­kıda bulunarak serbest piyasanın etkin bir şeklide işlemesini kolaylaştırır.
• Evrensel bir sosyal diyalog modeli mevcut değildir. Oldukça farklı durum­lara uyarlayabilmek için yeterince esnek bir kavramdır.
• Sosyal diyalog sadece bir tür kriz yönetim yöntemi değildir. Ne yazık ki hükümetler bazen sosyal taraflarla sadece ekonomik kriz dönemlerinde toplumsal destek gerektiren istikrar tedbirleri uyguladıkları zamanlarda görüşeme eğilimdedir. Bu yaklaşım temel olarak yanlıştır: diyalog, iyi ni­yete dayalı uzun yıllar süren işbirliği üzerine inşa edilen karşılıklı güvene dayanmak zorundadır. Bu yüzden sosyal diyalog sadece kötü değil elverişli ekonomik durmalarda da kullanılmalıdır.