Beck, toplumsal evrimi açıklarken “ya, ya da” toplumu ile “ve” toplumu ayrımına değinmekte ve risk toplumunun bu “ve” felsefesiyle bağını kurmaktadır. 19. yüzyıla “ya, ya da” felsefesinin bir dikotomi olarak egemen olduğunu vurgularken bu felsefenin uzmanlaşma, ayrılma, teklik ve yaşamın hesaplanabilirliği çabalarına dikkat çektiğini belirtmektedir. Beck’e göre 20. yüzyılda ise “ve” felsefesi egemendir. Yan yana olma, çokluk, belirsizlik, bulanıklık, ilintili yapıların sorgulanması, üçüncü yolu içerme deneyleri, sentez, çift değerlilik gibi ifade biçimleri de bu “ve” felsefesinin özelliğini anlatmaktadır. “Ve”nin bulanıklığı çerçevesinde dünyanın düzensizliği, kaotik yapılar ve işleyişler, iddialı bir birlik oluşturmaya dair umut, kendini oluşturan ögeleri bir araya getirme konusundaki belirsizlik çaresizliği, sınırlar ve sınırsızlık, sınırların ne olduğuna ilişkin yanılsama ve bunun doğurduğu korku; hep bu dünya görüşünün temel konularını oluşturmaktadır.