Avrupa Birliği Çevre Politikasının Temel Uygulama Alanları Avrupa Birliği’nin çevre politikasında bazı temel uygulama alanları belirlenmiştir. Bunlar; yaşamın korunması, suyun korunması, havanın korunması, ormanların korunması, endüstriyel kirlilik kontrolü ve atıklar, kimyasal ürünler, radyasyondan korunma, iklim değişikliği ve gürültüdür. 
• Yaşamın korunması: Doğal yaşam, şehirleşme ve endüstriyel gelişme tarafından tehdit  edilmektedir. 1992 yılında oluşturulan biyoçeşitlilik hakkındaki sözleşme, AB’nin sınırları içerisindeki ve ötesindeki habitatların ve türlerin çerçevesini çizmektedir. Birliğin bu konudaki stratejisi Avrupa habitat’larının korunması ve önemli habitatların çevresinde sürdürülebilir toprak yönetim uygulamalarının teşvik edilip birleştirilmesidir.

• Suyun korunması: Buna yönelik birlik içinde yerüstü ve yeraltı sularının korunması 
ile ilgili çok sayıda yönerge çıkartılmıştır. Buna göre, 2010 yılının sonuna kadar tüm yerüstü ve kıyı sularının organik kirlilikten arındırılması hedeflenmektedir. Bu amaçla, yerel yönetim ve sanayi tarafından atık su arıtma alanında önemli yatırımlar yapılması ortaya çıkmıştır. İçme ve kullanma suyu, balıkçılık ve kabuklu deniz hayvanı yetiştiriciliğinde kullanılan su için kalite standartları geliştirilmiştir. Avrupa Birliği uluslararası sularda kirliliğin azaltılmasına yönelik sözleşmelere de katılmıştır.
• Havanın korunması: Bu amaçla, birlik düzeyinde, ulusal ve yerel düzeylerde uygulanan politikalarda önemli değişiklikler ortaya konulmuştur. Küresel ısınma ve ozon
tabakasına zarar veren hidrokloroflorokarbon (HCFC) gazlarının emisyonlarına yönelik hedefler konulmuştur. Buna göre, bu gazların 2004 yılına kadar % 35 oranında
azaltılması hedeflenmiş, 2030 yılında ise tamamen yasaklanması öngörülmüştür. Motorlu araçlar ve diğer kirletici üretim noktalarından kaynaklanan kirliliğin kontrol
edilmesi için de yönergeler hazırlanmıştır. Karbondioksit (CO2), metan ve azotoksit 
(NOx) emisyonlarında 2005 yılına kadar % 7,5; 2010 yılına kadar da % 10 azaltma yapılması öngörülmüştür.
• Ormanların korunması: Ormanlar, nesli tükenme durumunda olan pek çok türe yaşam
alanı sağlayan, birçok ülke için önemli bir hammadde ve uluslararası ticaret kaynağı olmasının yanı sıra, sera gazı CO2 için önemli bir küresel temizlik alanıdır. Bu
anlamda ormanların korunması, çevrenin korunmasında önemli bir paya sahiptir. 
• Endüstriyel kirlilik kontrolü ve atıklar: Endüstriyel üretim sonucu ortaya çıkan atık ve kirlilik, sürdürülebilir çevre koşullarını ciddi olarak tehdit etmektedir.