Davranışı bireyin kişiliği, arzuları ya da ihtiyaçları ile açıklamak içsel atıftır.

İnsanların, davranışların nedenleri hakkında nasıl karar verdikleri sorusuna yanıt aramak atıf kuramıdır.

Davranış üzerinde ortamsal etkileri küçük görme ve davranıştan bireyin bir özelliğinin sorumlu olduğunu varsayma temel atıf hatasıdır.

Olumlu sonuçları kendimize, olumsuz sonuçları kontrolümüz dışındaki faktörlere atfetmek kendine hizmet eden yanlılıktır. 

İzlenim oluşturmada önceden  edinilen bilginin sonradan edinilen bilgiden daha ağır  basması öncelik etkisidir.