Assur Ticaret Kolonileri Çağı’nda yapılan ticaret son derece iyi organize edilmiş ve hem Assur Devleti’nin, hem de Anadolu’daki yerel beylerin/ kralların kâr elde ettiği bir ticaretti. Bahsi geçen bu kâr, yazılı belgelere, ödenen vergiler olarak yansımaktadır. Bunun yanı sıra bir de Anadolu Beyleri ile yapılan antlaşmalar doğrultusunda ödenen pay vardı. Örneğin bir antlaşmaya göre, kente getirilen kalaydan Anadolulu beye her eşek yükü (yaklaşık 67 kg) başına 2 kg, getirilen kumaşın % 5’i vergi olarak verilmekteydi. Bunların dışında kentin beyine “öncelikli seçme hakkı” tanınmıştı. Yani kent beyi, getirilen malların arasından istediğini % 10 indirimli olarak alabiliyordu. Sadece Assur tapınağından gelen mallardan vergi alınmıyordu. Anadolu Beyleri için son derece kârlı olan bu ticaret, onlara doğal olarak bazı sorumlulukları da getiriyordu. Assurlu tüccarların inanç özgürlüklerini, oturma ve kişisel haklarını korumak, Anadolu Beyi’nin görevi idi. Ayrıca kendi bölgesindeki yol ve mal güvenliğini sağlamak zorunda idi. Çünkü soygun gibi tehlikeli durumlarda, malların tazmini Anadolu Beyi’ne aitti.