Erdemli insanı, daha büyük hazza erişmek için acıyı üzerine almaya hazır olan kimse olarak kabul etmiştir.

İnsanın kendi mutluluğunun, birlikte yaşadığı ve eylemlerinden etkilendiği diğer insanların da mutluluğuna bağlı olduğunu belirtmiştir.

Kötü insanın bulunmadığını, ancak kötü hesap eden insanlar olduğunu savunmuştur.

Eylemlerin doğruluğunun ve değerinin kişilere sağladığı fayda ile ölçülmesi gerektiğini ileri sürmüştür.

İnsanın kendi eylemlerini, genel iyiliğe yaptığı katkı ile ölçme değerlendirmelerinin toplamına vicdan denildiğini belirtmiştir.