Uygun olmayan davranışların işlevini belirlemek üzere en sık kullanılan değerlendirme tekniği, görüşmelerdir. Görüşmelerin amacı, bireyin kendisinden ya da davranışların ortaya çıktığı bağlamda bulunan kişilerden, davranışların ortaya çıkma nedenlerini, davranışların ulaştığı sonuçları ve davranışları etkileyen çevresel olayları belirlemeye yönelik bilgi toplamaktır. İyi bir görüşmede, bilgi toplanan kişilerden, çıkarım ya da yorum yapmaksızın, açık ve tarafsız bilgiler almaktır. Örneğin bir anne, çocuğunun ağlama ve kendini yere atma şeklinde uygun olmayan davranış sergilediğini söylüyorsa, anneye “İrem ne zaman ağlıyor ve kendini yere atıyor?” sorusu sorulur. Anne, “İrem, ona televizyonu kapatıp yemek masasına gelmesini söylediğimde ağlıyor ve kendini yere atıyor.” şeklinde yanıt veriyorsa, davranışın hemen öncesinde ortaya çıkan çevresel olaya ilişkin yorum yapmadan tarafsız bilgi vermektedir. Buna karşın anne “İrem, istediği yapılmadığında ağlıyor ve kendini yere atıyor.” şeklinde yanıt veriyorsa, davranışın ortaya çıktığı çevresel olaya ilişkin yorum yapmakta, tarafsız bilgi vermemekte ve çevresel olayları açıkça tarif etmemektedir. İyi bir görüşmede, davranışı etkileyen çevresel olaylara ilişkin bilgi edinmenin yanı sıra görüşülen kişiye, çıkarım yapmadan ya da yorum katmadan davranışları belirlemeyi ve tanımlamayı öğretmek de amaçlanır. Görüşmelerde genellikle öncülleri ve sonuçları belirlemeye yönelik, açık uçlu, kısa yanıtlı ve basit sorular sorulur. Görüşme yapılan kişiler açık ve tarafsız bilgi veremiyor, çıkarım ya da yorum yapıyorlarsa, ek sorular sorularak net bilgiler elde edilmeye çalışılır.