İşlevsel değerlendirme sürecinin ilk basamağı, bireyin kendisiyle ya da öğretmen, anne-baba, terapist ve bakım personeli gibi çevresindeki önemli kişilerle görüşme yapma, anket uygulama ve davranış dereceleme ölçekleri doldurma gibi dolaylı değerlendirme tekniklerini kullanarak bilgi toplamadır. Dolaylı değerlendirme teknikleri, bilgi kaynağının davranışlara ilişkin sorulan soruları yanıtlamasını gerektirdiği için bilgi verici teknikler olarak da adlandırılmaktadır. Bu değerlendirme tekniklerinin dolaylı değerlendirme teknikleri olarak kabul edilme nedeni, doğrudan gözlem yaparak değil, davranıştan etkilenen kişilerden bilgi toplama yoluyla gerçekleştirilmesidir. Dolaylı değerlendirme tekniklerinin en önemli üstünlükleri, kolay olması nedeniyle uzmanlık gerektirmemesi, çok fazla zaman alıcı olmaması ve çevresel olaylara ilişkin kapsamlı bilgi sağlaması; en belirgin sınırlılığı ise bilgi toplanan kişilerin olayları unutma ihtimalleri olması ya da soruları önyargılara dayalı olarak yanıtlamasıdır.