Lonca sisteminde, bir grup veya sınıf farkından çok bir çıkar birliği söz konusudur. Çırak olarak mesleğe başlayıp belirli aşamalardan geçildikten sonra kalfalığa yükselme ve sonrasında usta olduktan sonra bağımsız olarak faaliyette bulunmaktadırlar. Bir meslek örgütüne girmek, girenler açısından önemli bir durum arz etmektedir. Çünkü bu kişilerin ileride meslek sahibi olmaları ve faaliyette bulunabilmeleri mümkün olmaktadır. Loncaların içinde usta, kalfa ve çıraklar meslek mensubu olarak birarada bulunmakla birlikte örgütün idaresi ustalardadır. Kalfa ve çırakların örgütün idaresinde herhangi bir rolleri bulunmamaktadır. Kalfa ve çıraklar, her zaman ustanın gözetimi altında olup onun aile üyesi gibi yetiştirilmektedirler. Sanayi Devrimi’nden önce de var olan dokumacılar gibi küçük esnaf ve sanatkarlar ham yünden olan kumaşlarını evlerinde bulunan el tezgahlarında dokuyarak işlerini genellikle evlerinde yapmaktadırlar. Ayrıca demircinin demirhanesi, fırıncının fırını, ağaç işlerini yapan kişilerin çalıştıkları yer hep evleriydi. Bu kişilerin yanlarında çalışan çıraklar da ifade ettiğimiz gibi ustalarıyla birlikte kalır ve birlikte yaşarlardı.