Atipik istihdam, yeni istihdam olanakları yaratmayı amaçlayan ve bir ölçüde işsizliğe çözüm
olabilecek bir istihdam modeli olarak değerlendirilmektedir. Bu değişimi ortaya çıkaran faktörleri sosyoekonomik, teknolojik ve psikolojik faktörler olarak sınıflandırmak mümkündür (Ezer, 2008: 33).
Sosyo-Ekonomik Faktörler:
• II. Dünya Savaşı sonrası ekonomik ve konjonktürel dalgalanmalar sonucunda zaman zaman
üretimi artırma ya da azaltma gerekliliği,
• Küreselleşme, artan uluslararası rekabet, verimlilik artışı ve çok uluslu şirketlerin ortaya
çıkması,
• Hizmet sektöründeki gelişmeler ve istihdamın sektörel yapısında meydana gelen değişim,
• Geleneksel üretim tarzının ortaya çıkardığı “zaman birliği”, “mekân birliği” ve “ürün birliği”
kavramlarının ortadan kalkma eğilimine girmeleri,
• İşçilerin vasıf düzeylerinde meydana gelen değişimle birlikte işsizliğin artması,
• Sendikalar ve taraflar arası uzlaşma,
• Hükümetlerin sosyal ve ekonomik sebeplerle esnek işgücü çalıştırmayı teşvik etmesi şeklinde
sıralanabilir.