Kant’ın etiği Orta Çağın dinî etiğinin modern versiyonunu oluşturur. Çünkü o da, dinî etik gibi, evrensel bir ahlak yasasının varlığını kabul eder. O da etik açısından belirleyici olanın, sonuç yerine doğru eylem olduğunu dile getirir. Tıpkı dinî etik gibi, insanın birtakım ahlaki ödev veya yükümlülükleri olduğunu ima eden ödev etiği, doğru eylemi ödevden dolayı yapılan, ahlak yasasına uygun olan eylem olarak tanımlar.