Yanıt Açıklaması: Bentham, eylemin iyiliğini hem fail hem de eylemden etkilenen kimseler için mutluluk üretme kapasitesiyle yargılar. Buna göre mutluluğu hazza eşitleyen Bentham, kişinin mutluluğa erişebilmek için hazza yönelmesi, hayattan olabildiğince çok haz elde etmeye çalışması gerektiğini savunur. O, bir “haz kalkülü” geliştirmiş ve birey ya da ahlaki failin eylemden önce eylem üzerinden elde etmesi muhtemel hazzın yoğunluğunu, süresini, kesinliğini, yakınlığını, doğurganlığını ve saflığını hesaba katması gerektiğini belirtmiştir. Fakat Bentham bu noktada kalmaz, yedinci ölçütü meydana getiren meşhur yarar ilkesiyle birlikte, bireysel düzeyden sosyal düzeye, öz-çıkardan başkalarının çıkarına geçer. Hazzın kapsamı, yani eylemden etkilenen insanların sayısıyla ilgili olan bu ölçütte, o, “eylemin ondan etkilenen en yüksek sayıda insana en büyük mutluluk yaratması gerektiğini” ileri sürer.