Muhafazakârlığın temelinde, ampirik ve kuşkucu bir tavır bulunur. O, soyut fikirlerden ziyade denenmiş ve test edilmiş düzenlemelere inanırken bireylerin içinde üyesi oldukları toplum ve toplumların da tarih tarafından biçimlenmeleri olgusuna özel bir önem atfeder. Bu açıdan bakıldığında insan doğasındaki çatlakların bilincinde olup onun gerçek iyiyi hayata geçirme potansiyeli konusunda şüpheleri bulunan muhafazakârlık, uygarlaşmış hayatın düzen ve geleneğe olan ihtiyacına vurgu yapar.