Bu tür bir açı, genellikle görüntüdeki figürün üstünlüğünü, üstün ve güçlü olma çabasını ya da zaferini belirtir.

genel bir yaklaşım olarak, denebilir ki, bu açı karakterin ezilmişliğini, başarısızlığını ve güçsüzlüğünü yansıtır.

Kamera genellikle sabittir; olayları izleyebilmek için hareket ettiğinde ise bu hareketi olabildiğince dikkat çekmeden yapar.

Seyirci nesneleri başını eğmiş bakıyormuş gibi normal olmayan biçimde görür.

Bu kamera açısıyla karakterin hissettiklerini algılamamız kolaylaşır