Ülkemizde doğumda beklenen yaşam süresi yükselmesi, etrafımızda yaşlı ama yaşlandıkça kronik sorunları olan bireylerin populasyonunun artmasına neden olmaktadır. Herkronik sorunun kendi kısıtlayıcıları vardır ve bu kısıtlılıklar domino taşı etkisiyle başka kısıtlılıklara neden olur. Böylece, yaşlı bireyler yaşla doğru olarak başka bir bireyin yardımına ihtiyaç duymaktadır. Bunun bazı sonuçları vardır.

1.Yaşlı birey kendi evinden çocuklarının evine ya da profesyonel bakım veren kurumlara taşınmak zorunda kalır.

2.Evinden ayrılan yaşlı, eğer bilişsel sorunları da varsa yeni ortamına uyum sağlayamaz ve kendi evindekinden daha yetersiz duruma geçebilir. Çünkü yıllar boyunca farkında olmadan evin düzenini ezbere almış ve işlerini hangi manevralarla daha kolay yapabileceğini dair kendine özgü birtakım manevralar geliştirmiştir. Ortam değiştirdiğinde, yeni şeyler öğrenmekte ve öğrendikleri arasında bağlantı kurmakta zorlanan yaşlı daha güvenli bulduğu hareketsizliği tercih edebilir.

3. Bakım yükü;çocukların evine taşınıldığında ya da çocuklar yaşlının evinde bakım verdiğinde; mekânsal kısıtlılıklar, ailenin diğer bireylerinin durumdan rahatsız olması, bakım verenin bilgi eksikliği, gönülsüzlüğü, kendi hayatını ertelemekten dolayı öfke duyması ya da yeterince yardımcı olamadığı düşüncesi ile kendini suçlaması gibi sorunlar ortaya çıkabilir.

4.Bakıcısorunu; kendi evinden ayrılmak istemeyen yaşlıya genellikle kendi evindeki yaşamsal ya da hastalıkları ile ilgili yetersizlikleri karşılaması için bakıcı bir çözüm olabilir. Bakıcının bilgi düzeyi ve iletişim becerileri ile bakım verimliliğinden söz edilebilir. Bilgi düzeyi çok iyi olabilir ancak yaşlıyla iletime geçip yaşlıyı yaptığı uygulamalara dâhil etmiyorsa bu tür bir bakım uzun vadede yaşlıya yararlı olmayacaktır.

5. Yaşlıistismarı;kurum çalışanları ya da evlatları tarafından fiziksel,duygusal ya da ekonomik istismara maruz kalabilir.