Günümüzden bakıldığında, tuhaf bir tartışma söz konusudur. Fotoğraf makinesi yoluyla
yüzey üzerine kaydedilen görüntüler, insan elinin ürünü olmamasına rağmen kabul
görmüştür. Bu yıllarda, fotoğrafın önemini fark eden Charles Baudelaire (1821-1867) sanat eleştirmeni olarak yazdığı ünlü Fotoğraf Sanat mı? (1859) adlı denemesinde bu yeni teknolojiye karşı resim sanatının yanında yer almıştır. Baudelaire, fotoğrafın etkinliğinin giderek arttığı bu dönemi “acınası” olarak tanımlar. Ona göre değerli olan her şeyin bastırıldığı, doğaya dönük sanatın hâkim olduğu bir dönem söz konusudur. Fotoğrafın tek işlevi, araştırmayı ve sorgulamayı desteklemesidir.