1980’lerde sayısal fotogrametrik sistemler geliştirildi. 1990’larda sayısal fotogrametri yaygınlaşmaya başladı. 2000’lerde sayısal hava kameraları geliştirildi. Fotoğrafik emülsiyon ve kamera kombinasyonunun gelişmesi, yüksek çözünürlüklü ve distorsiyonu daha küçük fotoğrafların elde edilmesini sağlamıştır. Özel tarayıcı aletler ile fotoğrafların taranması suretiyle elde edilen sayısal fotoğraflar, fotogrametriye yeni ufuklar açmıştır. Kelsh steroplotter ve analitik stereo değerlendirme aletlerin tasarlanması ise klasik fotogrametri dönemine rastlamaktadır. Doğru yantı “A”dir.