Yemeğin bir kültürü ve yaşamı ifade etmesi, statüye ilişkin sosyo-kültürel bir yönünün olduğunu da, göstermektedir. Tarih boyunca düğün, cenaze, aile içi ve aile dışı toplantılarda bir sosyolojik olay olarak karşımıza çıkan yemek, restoranlardaki artışla 1900' lerde  sosyo-ekonomik bir hal almıştır. Dışarıda yemek yemenin ilk başladığı bu tarihlerde restoranlar, hizmetleri ve fiyatları dolayısıyla elit müşterileri ve müşterilerin beklentileriyle statü belirleyici bir hal almıştır. Bu dönemde yayınlanmaya başlayan Le Gourmet, restoran değerlendirmelerini ve yemekle ilgili şiirleri içerik olarak veren haftalık bir dergi olarak Paris'te ortaya çıkmıştır. Bu içeriye benzer dergilerde yayınlanmaya başlamıştır. Bu dönemde Fransa'da yeme içmenin artık bir ekol halini aldığını söylemek yanlış olmayacaktır. 

Dünyanın yanı sıra Türkiye'de de gastronominin dergilerde dışarıda yeme ve sosyo-kültürel yönüyle ele alınması 1900'lerde yaşanmıştır. 1800 sonlarında sıklıkla çikan yemek tarifi kitapları 1900'lü yılların başında yerini restoran değerlendirmelerine bırakmıştır. Türkiye'de yemeğe ilişkin tarif ve mekan kavramında farklı kapsamlı yayınların başlangıcı ise 1900 sonlarına denk geldiği görülmektedir. Dışarıda yemek yemenin Türk yemeklerini yozlaştırdığı, yetişmiş ve geleneksel tarif bilen eleman eksikliği gibi konular bunlardan bazılarıdır. Cumhuriyet ile birlikte Türkiye'de yemeğin din, toplum ve siyasete ilişkin yönüne değinen yazılar yayınlanmıştır.