Kollenkima (Pek Doku), bitkilerde gelişmekte olan dokulara destek sağlayan, hücre çeperi kalınlaşmış ancak odunlaşmamış canlı bir dokudur. Bu hücreler yaşadığı sürece protoplastlarını kaybetmezler ve sürekli büyüme yeteneğinde olan hücrelerdir. Gerilme, kıvrılma ve esneme özelliğine sahiptir. Genellikle büyümekte olan gövde, yaprak, çiçek sapı ve köklerde rastlanan kollenkima, direnç sağlarken doku gelişimini engellemez. Kollenkima dokusuna ait hücreler, destek işlevini çeperlerindeki ayrımsal kalınlaşmalarla gerçekleştirirler. Hücre çeperlerin kalınlaşması selüloz, bol miktarda hemiselüloz ve pektinin maddelerinin birikimi ile oluşur. Çeper kalınlaşması kollenkima hücrelerinin köşelerinde meydana gelmişse, buna köşe kollenkiması adı verilir. Bazen destek doku hücrelerinde çeper kalınlaşması sadece köşelerde değil de bir yüzey boyunca olur, böyle kollenkimaya da levha (plak) kollenkiması denir. Eğer kalınlaşma, hücrelerarası alanlara bakan çeperlerde meydana gelmişse, bu kollenkimaya ise lakun kollenkiması adı verilir. Sklerankima (Sert doku), daha çok büyümesini tamamlamış organlarda bulunan, genellikle çok kalın ve odunlaşmış hücre çeperlerine sahip hücrelerden oluşan bir dokudur. Çok kalın ve odunlaşmış hücre çeperleri esneyebilme özelliğine sahip olup, bu özelliğiyle ince çeperli canlı hücrelerin zarar görmesini engellemektedir. Sklerankima dokusu, gerek şekil ve gerekse büyüklük bakımından farklı tipte hücreleri içerebilmekte ise de, genellikle başlıca iki başlık içerisinde değerlendirilmektedir. •Sklerankima lifleri •Taş hücreleri