Karaya çıkmayı sağlayan en önemli gelişim daha once evrimleşmiş fotosentekik bakterilerin fizyolojik işlevi sonucu dünyadaki serbest oksijen miktarının %16’ya çıkarak, ozon tabakasını takviye etmesi ve dünyaya gelen mor ötesi ışınları büyük ölçüde engellemesiydi. Böylece canlılık denizlerin dibinden ilk olarak yüzeye daha sonra da karaya çıkma şansını yakalamıştı.