Cohen (1972: 167-168) turist rollerine dayalı dörtlü bir sınıflandırma yapmıştır:
• Örgütlenmiş kitle turistleri: Bu tipler en az maceracı olanlardır ve seyahatleri boyunca
kendi sınırlandırılmış çevreleri içinde kalırlar. Rehberli turlarla otobüsler ve
hızlı trenlerle seyahat edenler bu grubun en belirgin örnekleridir. Bu tür turistlerin
gezi planları önceden belirlenmiş ve bütün durak noktaları ayarlanmıştır. Sürekli
yaşadığı yerdeki hayata benzer yerlerde konaklarlar. Yeniliklere çok uzaktırlar.
• Bireysel kitle turistleri: Bu tür turistler örgütlenmiş kitle turistlerine benzemekle
beraber gezi planında belirli dereceye kadar kendileri de karar vermektedirler. Tur
grubuna çok da bağımlı değillerdir. Ama temel düzenlemeler seyahat acentesi tarafından
yapılmaktadır. Çok fazla olmamakla beraber yeniliklere açıktırlar.
• Araştırıcı turistler: Gezi programlarını kendileri yaparlar. Rahat bir konaklama
işletmesi ve güvenilir bir ulaştırma aracı tercih ederler. Gittiği yerlerdeki halkın
arasına katılmayı ve onların dilini konuşmayı severler. Yeniliklere açık olmakla beraber
yerel halkın arasına katılma belli bir dereceye kadardır.
• Başıboş turistler: Bu tür turistlerin sabit bir gezi programı yoktur. Yerel halkın arasına
katılmayı, onların yediğinden yemeyi, onların içtiğinden içmeyi tercih ederler.
Turizm işletmelerinden uzak dururlar.