Firavun, tanrının temsilcisi olarak toprakların, malların ve insanların sahibiydi. Firavundan sonra en önemli kişi, firavunun yardımcısı olan vezirdi. Memurlar okuma yazma bilenler arasından seçilmişti. Merkezden atanan eyalet valileri, kral adına ülkeyi yöneten vezire karşı sorumlulardı. Mülk ve toprak daha Eski Krallık Dönemi’nden itibaren devlet malı sayıldığından çiftçi tabakası çoğunlukla bağımlı durumdaydı. Bunlardan başka zanaatkârlar da başka bir sınıfı oluşturmaktaydı. MÖ. 2. binyıldan itibaren köleler de görülmeye başlar. Ancak Mısır’da köleliğin ekonomik bakımdan özel bir önemi olmamıştır.