Aşağıdakilerden hangileri girişimciler için söylenebilir?

I. Girişimciler devletten ihale alan, vergi kaçıran, çalışanın ücretini ödemeyen,
meşru gören kimselerdir : Bu algı doğru değildir. Gerçek girişimci etik ilkelere uyar. Onun için itibar sahibidir. Girişimciliğin geliştiği toplumlarda girişimcinin imajı yüksektir. Çünkü devlete vergi, insanlara iş verir.
II. Toplumsal refahın artmasını sağlar. Ürettikleri ürünlerle ve hizmetlerle
tüketicilerin sorunlarını çözer, ihtiyaçlarını gidererek onlara kaliteli yaşam
sunar. Özellikle kriz dönemlerinde işsizliğin artması, vergilerin düşmesi
sorunlarının çözümü için girişimciliğin ve girişimcilerin sayısının artması
istenmekte, girişimcilik kültürünün yaygınlaştırılması desteklenmektedir.
III. İflas eden girişimci yüz kızartıcı suç işlemiştir : Girişimcinin iflas etmesi başarısız olması demektir. Girişimcilikte başarılı olmak yanında başarısız olmakda vardır. Her girişimcinin her denemesi başarılı olacaktır diye bir şey
söz konusu olamaz. Girişimcilikte başarısızlık olmaz, demek çok yanlıştır.
IV. Başarısızlık da başarı kadar önemlidir. Değerlendirildiği takdirde, “Ama ya
başarılı olamazsam itibarım her şeyim biter” deyip girişimci olamayanlar
bu kadar büyük riski alamazlar. Oysa iflas da girişimci için normal bir şeymiş gibi görülmeli ve iflas edenin tekrar denemesi desteklenmelidir.
V. Girişimciler kumarbazdır : Girişimciler risk alır, ancak aldıkları risk hesap
edilebilir kontrollü risktir.
VI. Girişimcinin gecesi gündüzü yoktur : Tümü için geçerli değildir, ama zaten girişimciler işlerini sevdikleri için düzensiz bir yaşamdan şikâyetçi değildirler.
Hatta belirli bir stres onların istediği bir şeydir. Düzgün, tek düze bir hayat
yerine sürprizli, heyecanlı, biraz stresli özgür hayat onlar için önemlidir.