Ekonomik kriz dönemlerinde işverenin ilk yaptığı şey, bu piyasadaki işçileri işten çıkarmaktır. İşsizlik maliyetini işveren değil işçiler üstlenir. İşveren ikincil piyasada oluşan açığı kapatmak istediğinde ise, yerel işçileri ücretlerin yüksek, işlerin güvenlikli ve mesleki gelişim imkânının olduğu birincil piyasadan; düşük ücretli, istikrarsız koşulların olduğu ikincil piyasaya çekmesi zordur. Bu durumda olu-şan talep eksikliğini gidermek için, işverenler yüz-lerini göçmenlere çevirirler.