Kadınlar erkeklerden farklı olarak, kadın olmalarından kaynaklanan bazı nedenlerle de ülkelerini terk ederek başka bir ülkeye sığınmak, göç etmek zorunda kalmaktadır.Göç etmek toplumsal cinsiyet temelli ayrımcılık, sosyal ve kültürel ön yargılardan kaynaklanan baskı ve zulümler, geleneklerle ilişkili fiziksel ve ruhsal sağlıklarını bozan zarar verici uygulamalar, cinsel istismar, cinsel şiddet, aile içi şiddet gibi olumsuz yaşam koşullarından kaçmak ve bu olumsuz yaşam deneyimlerinden kurtulmak için bir yol olabilmektedir. Göç edilen ülkelerde de aynı sorunlarla karşılaşmak mümkündür. Kadınlar erkeklere göre düzensiz göç sürecinin her aşamasında cinsiyete dayalı istismar ve şiddete karşı savunmasızdır. Bu olumsuzluk sığınma ve ülkeye yerleşme durumlarında kadın göçmenlere öncelik tanınmasında etkili olmuştur. Sığınma başvurusu yapılan ülkenin mülteci açısından güvenli olmaması halinde veya yeterli entegrasyon beklentisini karşılayamaması durumunda üçüncü bir ülkeye yerleştirme yapılabilir. Bu yerleştirme sürecinin işleyişinde kadıların mağdurluğu belirleyici rol oynar. Yerleştirme sürecinde hayatta kalan işkence mağdurlarına ayrıca hayati risk altındaki kadınlara, cinsel şiddet, aile içi şiddet, toplumsal cinsiyete dayalı şiddet ve insan ticareti mağduru olmalarından dolayı sığınma başvurusunda öncelik tanınmaktadır. 

Kadın mültecilerin de diğer mülteciler gibi, kendi ülkelerine dönmeye zorlanmaya karşı korunmaya; silahlı çatışma veya şiddetin diğer türlerine karşı güvenliğe, tüm insanlar gibi kendine yeterli sosyal, ekonomik ve yasal haklar tanıyan hukuki statüye, tüm insanlar gibi gıda, barınma, giyecek ve tıbbi bakım gibi temel ihtiyaçlara erişmeye ihtiyaçları vardır. Bununla beraber kadın mültecilerin erkek mültecilere kıyasla daha farklı ve özel koruma ihtiyaçları bulunmaktadır. Bu farklı özel koruma ihtiyacı altında yatan faktör, cinsiyete dair oluşan şiddet örüntüleridir.