Bergson’a göre gerçek süre iç dünyamızdır. Benin kendini yaşamaya bıraktığı bilinç durumlarının ardışık dizilişlerinin oluşturduğu biçimdir. Bütün değişmeler ve gelişmeler bir “süre” içinde gerçekleşir. Süreyi yaşayabilmemizin koşulu ise bellektir. Bellek geçmişi, depolama-biriktirme gibi saklama aygıtı değildir; bellek geçmişin şimdi içindeki sanal birlikteliğidir. Bergson bu nedenle süreyi mekândan tamamen bağımsız olarak ele almaktadır. Bergson, saatin sadece mekândaki zamanı yani o anı ölçtüğünü ifade etmektedir. Ölçülen o ana geçmişten hiçbir şey kalmamıştır. Oysa içsel zamanda geçmiş zaman şimdiki zamanla iç içedir. Bu sayede insanlar şimdiki zamanla geçmişi aynı anda algılayabilmektedirler. Diğer bir ifade ile kronolojik yapı bozulmaktadır. Geçmiş, şimdiki zamana eklenmeseydi sadece şimdi olacağından süre var olmayacaktı. Sürenin var olması bilincin geçmişi şimdiye eklemesiyle mümkün olmaktadır. Bu da sürenin bireye, onun yaşantısına ve deneyimlerine bağlı olduğunu göstermektedir (Sofuoğlu, 2004, s.106-107). Doğru cevap E'dir.