Yanıt Açıklaması: Sosyal çalışmacıların geçmişi, tecrübeleri, beklentileri, değerleri, yaşam tarzları, ait oldukları sınıfları itibariyle birbirinden farklı başvuranlarla görüşme yapmaları nedeniyle, sosyal hizmetlerde yapılan görüşmelerin niteliği, türleri ve karşılaşılan durumlar farklılaşmaktadır. Bu nedenle sosyal hizmet görüşmelerinde gözetilecek etik ilke ve sorumlulukları net bir şekilde sıralamak ve sınırlandırmak mümkün değildir. Her sosyal çalışmacı, her başvuranla arasındaki ilişki ve işbirliğinin niteliğine göre gerekli etik davranışı geliştirmelidir. Bununla birlikte genel bir çerçeve çizebilecek belli başlı etik ilke ve sorumluluklardan bahsedilebilir. Sosyal hizmet görüşmeleri öncelikle, bilimsel bir veri toplama tekniğidir. Bazı çalışmalarda bu tekniğe ilişkin dikkat edilecek çeşitli etik ilke ve sorumluluklar ortaya konulmaktadır. Bunlar; çalışmanın amacını açıklamak, vaatler, risk ve fayda değerlendirmesi, mahremiyet ve gizliliğin garanti edilmesi ve korunması, bilgilendirilmiş onay, verilere ulaşma hakkı, görüşmeden çekilme hakkı, fiziksel ve ruhsal zararlardan koruma, veri toplama sınırlılıkları, insanlara saygı, yararlılık, doğruluk/dürüstlük şeklinde sıralanabilir. Bu etik konuların temelde dört noktada toplandığı belirtilmektedir. Bunlar; (a) görüşülen kişiyi çalışmanın doğası hakkında bilgilendirmek, (b) görüşülen kişinin bilgilerini korumak, (c) beklenmeyen zarar riskini azaltmak, (d) kötüye kullanma (istismar) riskini azaltmak şeklinde sıralanabilir. Bu dört temel etik konuya bir de dürüstlük ve doğruluk, saygı, tarafsızlık, ayrımcılık yapmamak, davranışlarla yargılamamak veya ödüllendirmemek gibi ilke ve sorumlulukları içeren “iyi bir ilişki ve işbirliği kurmak ve sürdürmek” şeklinde beşinci bir etik konuyu ilave etmek gerekir. Doğru cevap C’dir.