Müslüman ve zimmîler, doğrudan vatandaşlık hukukuna tâbidir.

Müste’menlere kısmi vatandaşlık hükümleri uygulanır.

Harbîler, ülkeye izinsiz girdiğinden vatandaşlık haklarından yararlanamamaktadır.

Hem Müslümanlar hem de zimmîler İslam ülkesinin vatandaşları konumumdadırlar.

İslam hukukunda vatandaş ve yabancı ayrımı aslında, kişinin bağlı bulunduğu ülkeye göre değil, inanca göre yapılmaktadır.