Vitruvius, başarılı bir mimarlık için kullanışlılık (utilitas), sağlamlık (firmitas) ve güzellik (venüstas) kavramlarını sıralamış, bir başka ifadeyle binaların kullanıma uygun olması, sağlam bir strüktürü olması ve güzel, estetik olması gerektiğine vurgu yapmıştır. Mimarlığın bu özellikleri Rönesans mimarlığında benzer bir şekilde kullanışlılık (comodita), süreklilik-kalıcılık (perpetuita) ve güzellik (bellezza) olarak benimsenmiştir. İngiliz yazar ve eleştirmen Sir Henry Wotton da “The Elements of Architecture” (1624) kitabında mimarlığı; Tüm diğer işlemsel sanatlarda olduğu gibi mimarlıkta da, amaç işlemi yönlendirmelidir. Amaç iyi yapı yapmaktır. İyi yapı yapmanın üç koşulu vardır: kullanışlılık, sağlamlık ve güzellik olarak yorumlamaktadır. Yapılan tanımlar içinde kuılanışlılık teriminin ortak olduğu söylenebilir.