Sanat/zanaat ayrımının yapılmaya başlandığı dönemden itibaren; mekanik beceri, taklit ve belli bir fayda uğruna üretilen eserler, sanattan ziyade zanaatın alanı içine dâhil olur. Resim, çizim ve heykelin zanaat alanından ayrı tutulması gerektiğini savunan İtalyan sanatçıların 16. yüzyıl sonunda örgütlenmesi, sanat akademilerinin ilk örneğini teşkil eder. Amaç, bu alanların entelektüel ve yaratıcı yönünü ortaya koymak ve kabul ettirmek; sanatçılara toplumsal, kültürel ve ekonomik olarak değer verilmesini sağlamaktır.